Van Parijs, naar de Provence

Tot Van Goghs nieuwe vrienden behoren de schilders die hij de 'kunstenaars van de Petit Boulevard' noemt, Toulouse-Lautrec, Signac, Bernard en Anquetin, kunstenaars die jonger en minder beroemd zijn dan de impressionisten. Van Gogh vat het plan op een harmonieuze leefgemeenschap van kunstenaars te stichten die samen wonen en werken. In 1887 organiseert hij een groepstentoonstelling in een Parijs restaurant, met eigen werk en schilderijen van vrienden. De kunstenaars van de Petit Boulevard ontmoeten elkaar vaak in de verfhandel van Père Tanguy, waar Van Gogh ook Gauguin regelmatig ziet. Tanguy, die vele jonge kunstenaars genereus van materialen voorziet, exposeert Vincents schilderijen af en toe in zijn etalage.

Op 19 februari 1888 reist Van Gogh, uitgeput van zijn activiteiten in Parijs, naar de Provence: 'Het lijkt me bijna onmogelijk om in Parijs te kunnen werken.' Met zijn oude droom van een kunstenaarscollectief in gedachten huurt hij een atelier in Arles, het 'Gele Huis', en nodigt Gauguin uit bij hem te komen wonen. In afwachting van Gauguins komst schildert Van Gogh stillevens van zonnebloemen om de kamer van zijn vriend te verfraaien. De bloemen staan symbool voor de zon, het overheersende kenmerk van de Provençaalse zomer. Gauguin beschrijft de schilderijen als 'Van Gogh ten voeten uit'.

Nu Van Gogh Parijs verlaten heeft, verlaten wij hem...maar niet getreurd, in de toekomst zal ik zeker vaker over deze bijzondere man bloggen.

Volgende week meer over een schilder die net als van Gogh lange tijd in Parijs werkte. Weten jullie al over wie ik het heb?

Niemand minder dan Pablo Picasso!

Zelfportret met portret van Gauguin