Parijs Paradijs, ook voor als je op zoek bent naar een appartement of een hotel in Parijs

donderdag 31 mei 2007

Studies van bloemen in Parijs

Vandaag brengen we wat kleur aan het geheel. Zo ook van Gogh, die kort na zijn aankomst in Parijs beseft hoe ouderwets zijn donkere palet geworden is. Hij schildert studies van bloemen, door Theo vingeroefeningen genoemd, waarin hij probeert 'een intense kleur te bereiken en geen grijze harmonie'. Van Gogh gebruikt knotten wol met draden in verschillende tinten - rood en oranje, blauw en geel, oranje en grijs - om het effect van diverse kleurencombinaties te testen. Zijn palet wint geleidelijk aan helderheid, hij wordt ontvankelijker voor kleur in het landschap. Hij schildert regelmatig buiten in Asnieres, een dorp bij Parijs waar de impressionisten geregeld werkten en schrijft hierover later zijn zuster Wil: 'En toen ik deze zomer te Asnières landschap schilderde, zag er meer kleur in dan vroeger.'

Morgen alweer het laatste deel uit de serie Van Gogh en Parijs. Benieuwd naar het onderwerp van volgende week in het Parijs Paradijs? Hierover morgen meer!


Vaas met herfstasters

woensdag 30 mei 2007

Zelfportretten in Parijs

Vandaag meer over Van Gogh's interesse in de portretkunst, die hij vooral als mogelijke bron van inkomsten beschouwt. Maar aangezien hij zich geen modellen kan veroorloven, koopt hij een goede spiegel en gebruikt hij het beeld van zijn eigen gezicht om zijn talenten aan te scherpen. Van Gogh schildert in zijn appartement in Parijs minstens twintig zelfportretten, die een goede indruk geven van zijn experimenten met stijl en kleur. De eerste zelfportretten zijn opgezet in het grijs en bruin van zijn Brabantse periode, maar deze sombere tinten maken weldra plaats voor gele, rode, groene en blauwe kleuren. De steeds lossere penseelvoering toont de groeiende invloed van de impressionisten. In een brief aan zijn zuster schrijft Van Gogh: 'Vooreerst stel ik op de voorgrond dat eenzelfde persoon mijns inziens stof tot erg uiteenlopende portretten oplevert.' Een van de laatste zelfportretten in Parijs, Zelfportret als schilder, is een aangrijpende expressie van zijn persoonlijke en artistieke identiteit.


Zelfportret met vilthoed, 1888

Morgen experimenteren we met kleuren! ;-)

dinsdag 29 mei 2007

Levend, sterk van kleur en hoog opgevoerd

Gisteren schreef ik over hoe Vincent van Gogh kennis maakte met tal van eigentijdse kunstenaars, maar hoe beïnvloedde dat zijn stijl? Uit het Parijse werk van Van Gogh blijkt dat hij zich de invloeden uit zijn omgeving probeert eigen te maken. Bij de ontwikkeling van zijn eigen stijl, bestudeert hij de manier van werken van de impressionisten. Zijn palet wordt lichter, zijn penseelvoering losser. Hij volgt de impressionisten ook bij de keuze van zijn onderwerpen: bijvoorbeeld in zijn werken van de cafés en boulevards van Parijs, het platteland langs de Seine, enzovoort. Via Georges Seurat en Paul Signac ontdekt hij de stippeltechniek van het Neo-Impressionisme, ook wel Pointillisme genoemd, waarmee hij naar hartelust experimenteert. 'Weet dat wat men tegenwoordig wil in de kunst, erg levend, sterk van kleur en hoog opgevoerd moet zijn', schrijft hij in die tijd aan zijn zuster Wil.

Hier volgt een prachtig voorbeeld van wat hij nu eigenlijk bedoelt met deze kunst:


Verliefde paartjes in het park Voyer d'Argenson te Asnières

Kom morgen terug om te lezen over Vincent van Gogh en zijn zelfportretten!

maandag 28 mei 2007

Van Gogh en Parijs

Vincent Willem van Gogh (Zundert, 30 maart 1853 – Auvers-sur-Oise, 29 juli 1890) was een Nederlands kunstschilder.

Van Gogh wordt tegenwoordig gezien als één van de grootste schilders die ooit hebben geleefd. Echter, maar weinigen weten dat hij een korte tijd in Parijs heeft geleefd, een periode waarin hij zijn artistieke doorbraak realiseerde.

Op 27 februari 1886 komt Van Gogh aan in Parijs, waar hij bij zijn broer Theo op Montmartre woont. Deze verhuizing heeft veel invloed op de ontwikkeling van zijn schilderstijl. Theo, die het filiaal van Goupil (nu Boussod, Valadon & Cie geheten) op Montmartre leidt, maakt Van Gogh bekend met werken van Claude Monet en andere impressionisten. Tot dan toe heeft Van Gogh vooral Nederlandse schilderkunst en Franse realisten gezien; nu kan hij met eigen ogen vaststellen hoe impressionisten omgaan met licht en kleur en op welke wijze zij hun onderwerpen behandelen. Vier maanden lang studeert Van Gogh op het prestigieuze atelier van Fernand Cormon. Hij maakt kennis met eigentijdse kunstenaars, zoals Paul Gauguin, Henri de Toulouse-Lautrec, Emile Bernard, Camille Pissarro en John Russell.

Morgen meer over van Gogh en Parijs


Zelfportret als schilder

vrijdag 25 mei 2007

Jan Smit over Parijs

Jij spreekt de taal van de liefde
Je t'aime tu est mon amour
Er klinkt in 't café daar in oud Parijs
Een lied van Charles Aznavour
Loop er met jou door de straten
Over de Champs d'Elise
Als wij onder de eifeiltoren staan
Zing jij heel zacht met me mee


'k Waan me in het Paradijs
In die mooie stad Parijs
Diamant aan de Seine
Waar jij Je t'aime zei
Overal vioolmuziek in het hart der romantiek
Ben totaal van de wijs
Door die mooie stad Parijs


Ik schrijf in een moooie chanson
Hoe onze romance begon
Op een terrasje de wijn was koel
De zomeravond zo zwoel
En ik zong voor jou
Je chante pour toi chere madame
Un jour tu sera
Ma femme


'k Waan me in het Paradijs
In die mooie stad Parijs
Diamant aan de Seine
Waar jij Je t'aime zei
Overal vioolmuziek in het hart der romantiek
Ben totaal van de wijs
Door die mooie stad Parijs


Ooh Parijs...



Op zoek naar accommodatie in Parijs?

donderdag 24 mei 2007

Parijs

Zo mooi, zo romantisch, zo veel uitstraling, zo mondain, zo prachtig, zo veel allure, zo schitterend, zo chic, zo sfeervol, zo adembenemend, zo liefdevol, zo warm en zo fantastisch. Ik kom superlatieven te kort om mijn liefde voor Parijs uit te drukken. Die wereldstad doet zo veel met me dat ik al smelt wanneer ik aan Parijs denk of staar naar stijlvolle foto's. In mei van dit jaar heb ik Parijs nog platgewalst, ik hunker nu al naar een nieuwe ontmoeting met de meest romantische stad van de wereld. Arm in arm langs de Seine lopen.... mmmm. Het prachtige gedicht 'Verlaine sterft' van dichter Jan Campert ademt voor mij die typische Parijse sfeer uit. Het gedicht gaat over de dood, maar sterft zeker niet in schoonheid. Het leeft voort in mijn geest...

Ergens in Parijs...